پر و پر

لغت نامه دهخدا

پر و پر. [ پ َ رُ پ َ / پ ِ رُ پ ِ ] ( اِ صوت ) پِرپِر. حرکت پر( ؟ ) :
پر پروانه پی درک تف شمع بود
چونکه پر یافت بخواهد پر و پر پاریدن .مولوی.رجوع به پِرپِر شود.

گزارش محتوای نامناسب