لغت نامه دهخدا گداچشمی. [ گ َ / گ ِ چ َ / چ ِ ] ( حامص مرکب ) چشم طمع در پی چیزی داشتن. نادیدگی : این گداچشمی و این نادیدگی از گدایی توست نز بیگلربیکی.مولوی.
فرهنگ فارسی چشم طمع بمال مردم داشتن حرص : این گدا چشمی و این نادیدگی از گدایی تست نز بگلربگی . ( مثنوی )
