پاک جان

لغت نامه دهخدا

پاک جان. ( ص مرکب ) پاکدرون. پاک باطن :
شیخ را گفتا بگو ای پاک جان
تا جوانمردی چه باشد در جهان.عطار. || جان ِ پاک :
خداوند ما را ز کس بیم نیست
مگر ز آفریننده ٔپاک جان.فرخی.

فرهنگ عمید

دارای جان پاک، دارای روان پاک، پاک نهاد، پاک باطن.

فرهنگ فارسی

۱- ( صفت ) پاک درون پاک باطن. ۲- ( اسم ) جان پاک .