والاگهر

لغت نامه دهخدا

والاگهر. [ گ ُ هََ ] ( ص مرکب ) والاتبار. نژاده بلندنسب :
سفر نیست آهو که والاگهر
چو بیند جهان بیش گیرد هنر.اسدی.

فرهنگ عمید

والاتبار، والانژاد، دارای اصل ونسب عالی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) والاگوهر: (( نظارین معدی کرب ... را... سه پسر والاگهر... بود. ) )

فرهنگ اسم ها

اسم: والاگهر (پسر) (فارسی) (تلفظ: v.-go(w)har) (فارسی: والاگهر) (انگلیسی: vala-gowhar)
معنی: دارای اصل و نسب عالی، والا تبار، اصیل