یمینی

لغت نامه دهخدا

یمینی. [ ی َ ] ( ص نسبی ) نسبت اجدادی است. ( از لباب الانساب ). || ( اِ ) عقیق. ( ناظم الاطباء ).
یمینی. [ ی َ ] ( اِخ ) حیان بن اعین بن یمین بن سلیع حضرمی. از راویان بودو از عبداﷲبن عمر روایت کرد. پسرش خالد و نیز عقبةبن عامر حضرمی از او روایت دارند. ( از لباب الانساب ).