گریزا

لغت نامه دهخدا

گریزا. [ گ ُ ] ( نف ) آنکه عادت به گریز دارد. آنکه همیشه گریزد. گریزنده.

فرهنگ عمید

= گریختن

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه عادت بگریز دارد گریزنده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم