گردن مینا

لغت نامه دهخدا

گردن مینا. [ گ َ دَ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قسمت باریک و بالای مینا یا ظرف شراب :
بخاک افتم ز تخت سلطنت چون در نماز افتم
چو آید گردن مینا به کف مالک رقابم من.صائب ( از آنندراج ).

گزارش محتوای نامناسب