گاو عصار

لغت نامه دهخدا

گاو عصار. [ وِ ع َ ص ْ صا ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گاوی که چشم او را بندند و همیشه در یکجا دور زند. ( مثل... ) در مورد کسی گفته شود که کار بیهوده کند :
چو گاوی که عصار چشمش ببست
دوان تا بشب شب همانجا که هست.( بوستان ).سر گاو عصار از آن در که است
که از کنجدش ریسمان کوتهست.( بوستان ).

فرهنگ فارسی

گاوی که چشمش را بسته در یکجا دور بزند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم