گاه صبح

لغت نامه دهخدا

گاه صبح. [ هَِ ص ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صبحگاه. بامداد :
چند پوشاند ز گاه صبح تا هنگام شام
خاک را خورشید صورت گشتن این رنگین روا.ناصرخسرو ( دیوان چ تهران ص 24 ).