کشاورزی معیشتی
دانشنامه عمومی
با وجود اولویت خودکفایی در کشاورزی معیشتی، امروزه بیشتر کشاورزان معیشتی به گونه ای و تا حدی نیز در داد و ستد شرکت می کنند؛ هرچند که این معمولاً برای کالاهایی است که چندان برای بقا ضروری نیستند و ممکن است شامل قند و شکر، ورق های بام آهنی، دوچرخه، لباس های دست دوم، و کالاهایی از این قبیل باشد. امروزه بیشتر کشاورزان معیشتی در کشورهای در حال توسعه ساکن هستند. با آنکه میزان تجارت این تولیدکنندگان؛ آنگونه که به صورت پول نقد در کشورهایی که دارای بازارهای مدرن و پیچیده هستند، اندازه گیری می شود، مقدار آن کمتر از دیگر مصرف کنندگان است، بسیاری از آنها دارای تماس ها و دادوستدی مهم کالاهای تجاری هستند که این به دلیل مهارت های ویژه و/ یا دسترسی ویژه به منابع با ارزشی هستند که می تواند در بازار برای آنها برتری و مزیت ایجاد کند.
کشاورزی معیشتی در مناطقی از آسیا به ویژه در هند کشاورزی غالب بود. بعدها در مناطق مختلفی از جمله مکزیک؛ جایی که بیشتر نیازها بر پایهٔ محصول ذرت بود، و در آند؛ جایی که بر اساس اهلی کردن سیب زمینی بنا شده بود، شکل گرفت. تا همین اواخر کشاورزی معیشتی شیوهٔ اصلی تولید بود تا اینکه سرمایه داری مبتنی بر بازار در جهان رواج یافت. البته ممکن است در کنار کشاورزی معیشتی، باغبانی علمی نیز به طور مستقل در جاهای دیگری مانند جنوب شرقی آسیا و پاپوآ گینه نو توسعه یافته باشد.
دانشنامه آزاد فارسی
نوعی کشاورزی یا دامداری که در آن، میزان محصول فقط به اندازۀ مصرف خانواده است و چیزی برای فروش باقی نمی ماند.
