کارث

لغت نامه دهخدا

کارث. [ رِ ] ( ع ص ) کار در اندوه دراندازنده : امر کارث. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) : بنیاد سرائی فرموده بود... بسبب حادثه کارثه ای او ناتمام بماند و فرزندان او از او اعراض کردند و بدان فال بد زدند تا خراب شد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 146 نسخه خطی کتابخانه مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) کار در اندوه در اندازنده
کار در اندوه اندازنده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشقی فال عشقی فال آرزو فال آرزو فال رابطه فال رابطه فال راز فال راز