چاکرداری

لغت نامه دهخدا

چاکرداری. [ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) اربابی. آقایی. مهتری. منعمی. چاکرپروری. خادم نوازی :
در چاکرداری و سخا سخت ستوده ست
او سخت سخی مهتر و چاکرداری است.فرخی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم