چاره پرداز

لغت نامه دهخدا

چاره پرداز. [ رَ / رِ پ َ ] ( نف مرکب ) چاره گر. علاج گر. کسی که علاج دردی یا اصلاح امری کند :
جهان را در این آمدن راز بود
که شاه جهان چاره پرداز بود.نظامی.

فرهنگ عمید

کسی که از عهدۀ درمان دردی یا اصلاح امری برآید، چاره گر.

فرهنگ فارسی

چاره گر . علاج گر . کسیکه علاج دردی یا اصلاح امری کند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فرشتگان فال فرشتگان فال جذب فال جذب فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال احساس فال احساس