ورگه

لغت نامه دهخدا

ورگه. [ وَ گ َه ْ ] ( اِ ) تیر و چوب درازی که در بنای عمارت به کار میبرند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

تیر و چوب درازی که در بنای عمارت بکار میبرند

فرهنگستان زبان و ادب

{beam} [حمل ونقل دریایی] تیرهای عرضی که دو طرف بدنۀ کشتی را به هم متصل می کند و باعث تقویت بدنه و استحکام عرشه ها می شود
{beam , breadth} [حمل ونقل دریایی] عریض ترین قسمت شناور
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشقی فال عشقی فال چوب فال چوب فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال تک نیت فال تک نیت