دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
وجب (۱ بار)
. وجوب به معنی ثبوت است واجبات را به واسطه ثابتالعمل بودن واجبات گفتهاند. ایضا وجوب به معنی سقوط است «وَجَبَ الْحائِطُ: سَقَطَ» ضمیر «جُنُوبُها» در آیه راجع به شتران قربانی است یعنی: در موقع نحر شتران چون پهلوهای آنها به زمین افتاد (کنایه از مردن) از آنها بخورید گویند: «ضَرَبَهُ فَوَجَبَ» او را زد پس مرد. این لفظ فقط یکبار در قران مجید آمده است.
