نجیبه

لغت نامه دهخدا

( نجیبة ) نجیبة. [ ن َ ب َ ] ( ع ص ) تأنیث نجیب است. ( اقرب الموارد ). ج ، نجائب. رجوع به نجیب شود.

فرهنگ عمید

= نجیب

فرهنگ فارسی

( صفت ) مونث نجیب جمع :نجابت (نجائب )

فرهنگ اسم ها

اسم: نجیبه (دختر) (عربی) (تلفظ: najibe) (فارسی: نجیبه) (انگلیسی: najibe)
معنی: اصیل، شریف، هر چیز ممتاز، مؤنث نجیب، عفیف، پاکدامن