ماوا گرفتن

لغت نامه دهخدا

مأوا گرفتن. [م َءْ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) مأوا کردن :
نخردسایه اقبال هما را به جوی
گیرد آن کس که بر سایه لطفش مأوا.شفیع اثر ( از آنندراج ).زمژگانت آخر به جایی رسیدم
که در دیده خویش مأوا گرفتم.میرزا جلال اسیر ( ازآنندراج ).و رجوع به مأوا کردن شود.