سمنانی. [ س ِ ] ( ص نسبی ) منسوب به سمنان که شهری است میان دامغان و خوارالری. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( الانساب سمعانی ). سمنانی. [ س ِ ]( اِخ ) علاءالدوله سمنانی. رجوع به علاءالدوله شود.
فرهنگ فارسی
یکی ار لهجه های ایرانی که مردم سمنان بدان تلکم کنند . کریستنسن خاور شناس دانمارکی در باب آن رساله ای منتشر کرده . ( صفت ) منسوب به سمنان از مردم سمنان اهل سمنان . ۲ - لهجه ای که مردم سمنان بدان سخن گویند . علائ الدوله سمنانی
دانشنامه آزاد فارسی
گویش مردم شهر سمنان، به ویژه ساکنان جنوبِ آن، از خانوادة گویش های شمال غربی ایران. به رغم نفوذ زبان فارسی، این گویش هم چنان حفظ شده است. چند گویش اطراف سمنان نیز مانند سرخه ای، لاسگردی، سنگسری، افتری و بیابانکی در کنار گویش سمنانی، مجموعة گویشی سمنانی را تشکیل می دهند. مصوت های سمنانی عبارت اند از: a e i o u و صامت ها همان صامت های زبان فارسی اند. اسم، مذکر و مؤنث دارد، که یا با استفاده از حرف تعریف نامعین i برای مذکر و iya برای مؤنث مشخص می شود یا از طریق آوای پایانی؛ بدین ترتیب که اسم های مختوم به a تکیه دار یا صامت مذکر هستند، مانند asp (اسب) و اسم های مختوم به a بدون تکیه. 50010800
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] سمنانی (ابهام زدایی). سمنانی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • علاءالدوله احمد بن محمد بیابانکی سمنانی، از بزرگان تصوف ایرانی و از شاعران و نویسندگان سده های هفتم و هشتم هجری قمری• محمدصالح علامه حائری سمنانی، از علمای بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجری قمری ...
