شابر

لغت نامه دهخدا

شابر. [ ب ِ ] ( ع ص ) رجل شابر المیزان ؛ دزد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

رجل شابر المیزان دزد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم