لغت نامه دهخدا
- شخصیت حقوقی ؛ حالت و خصوصیت شخص حقوقی. و در حقوق جدید شخصیت حقوقی و قانونی با پیدایش شخصیت طبیعی آغاز و با از بین رفتن شخصیت طبیعی صرف نظر از نژاد و رنگ و دین و یا هر اعتبار دیگر از میان میرود و اما در سازمان اجتماعی قدیم پاره ای از بردگان از شخصیت حقوقی محروم بوده اند و اما بر طبق بسیاری از قوانین ، تحقق شخصیت با تولد انسانی که قادر به حیات باشد آغاز میگردد. ( از الموسوعة العربیة المیسرة ). رجوع به شخص حقوقی شود.
شخصیة. [ ش َ صی ی َ ]( ع ص نسبی ) مؤنث شخصی. منسوب به شخص. ج ، شخصیات.
- احوال شخصیة ؛ مسائل مربوط به شخص از نظر تابعیت و سن و جنسیت و ولادت و فوت و ازدواج و طلاق. رجوع به احوال شخصی شود.
- قضیه شخصیة ؛ در اصطلاح منطق قضایایی هستند که موضوع آنها یک فرد معین باشد در مقابل قضایای محصوره که موضوع آنها کل یا بعض است. ( از فرهنگ علوم عقلی ).