لغت نامه دهخدا طالع فرخنده. [ ل ِ ف َخ ُ دَ / دِ ] ( ترکیب وصفی ) فرخنده طالع. طالع خجسته.طالع سعد و میمون. بخت فیروز. بخت نیک : خرم آن فرخنده طالع را که چشم بر چنان روی اوفتد هر بامداد.سعدی.
