غم پرداز

لغت نامه دهخدا

غم پرداز. [ غ َ پ َ ] ( نف مرکب ) آنکه غم را بزداید. دورکننده غم. غم زدا. غمکاه. غمگسار :
ملک دانسته بود از رأی پرنور
که غم پرداز شیرین است شاپور.نظامی.نه آن غم را ز دل شایست راندن
نه غم پرداز را شایست خواندن.نظامی.

فرهنگ عمید

غم پردازنده ، زداینده و دورکنندۀ غم ، غم کاه ، غم زدا: نه آن غم را زدل شایست راندن / نه غم پرداز را شایست خواندن (نظامی۲: ۱۹۱ ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه غم را بزداید غم زدای غمکاه .