مئین

لغت نامه دهخدا

مئین. [ م ِ ] ( ع اِ ) ج ِ مائة. ( ناظم الاطباء )( اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). صدها :
خود گرفتم کنند و نیز نهند
پای بر پایه الوف و مئین.انوری.و رجوع به مائة و مائین شود. || سوره هایی از قرآن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مئون شود.