لاشریک

لغت نامه دهخدا

لاشریک. [ ش َ ] ( ع ص مرکب ) ( از: لا + شریک ) بی شریک. بی نیاز.

بی انباز . یا لاشریک لک . ( جمله اسمی ) انبازی نیست ترا : در دین طاهر ملکی لاشریک له چون در فنون فضل و هنر لاشریک لک .
بی انباز