قانتین

لغت نامه دهخدا

قانتین. [ ن ِ ]( ع ص ، اِ ) ج ِ قانت در حالت نصبی و جری :
از صادقین وفا طلب از قانتین ادب
وز متقین حیا و ز مستغفرین بیان.خاقانی.رجوع به قانت شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع قانت درحالت نصبی و جری ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند )

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی قَانِتِینَ: مطیعان و فرمانبرداران-عبادتگران(کلمه قانت اسم فاعل از مصدر قنوت است وقنوت به معنای اطاعتی است که با خضوع و فروتنی همراه باشد )
ریشه کلمه:
قنت (۱۳ بار)
«قانِتِیْنَ» از مادّه «قنوت» به معنای خضوع در برابر پروردگار و هم به معنای مداومت بر اطاعت و بندگی تفسیر شده است.
دوام طاعت. در قاموس و اقرب طاعت آمده ولی راغب دوام طاعت مع الخضوع گفته است در مجمع البیان فرموده: اصل آن به معنی دوام است سپس به معنی طاعت، نماز، طول قیام، دعا و سکوت می‏آید از جابر نقل است که از پیغمبر «صلی اللَّه علیه و آله» سؤال شد: کدام نماز افضل است فرمود: طول القنوت یعنی طول قیام در نماز. صاحب العین گفته: قنوت در نماز دعا کردنست پس از قرائت. زید بن ارقم گوید: درنماز سخن می‏گفتیم تا آیه . آمد از سخن در نماز امساک کردیم. این معانی در قاموس و نهایه نیز آمده ولی ظاهراً بیان مصداق باشد که هر یک نوعی طاعت است . هر که از شما پیوسته در طاعت خدا و رسول باشد و کار نیکو کند مزدش را دوبار می‏دهیم. . ابراهیم برای خدا بنده مطیعی بود . پیوسته مطیع خدا باشید. . اشاره به طاعت موجودات از نظام هستی است که با قدرت خدا پی ریزی شده است . قانت همان ملازم طاعت است در بیشتر آیات ذکر اعمال دیگر با قنوت بیان و ذکر خاص با عام است.