قافلانکوه

لغت نامه دهخدا

قافلانکوه. ( اِخ ) کوهی است از کوههای آذربایجان که از سطح دریا 1540متر بلندی دارد. این کوه جزء جبالی است که از منتهی الیه شمال شرقی آذربایجان شروع شده و به سواحل جنوبی بحر خزر خود را میرساند و به ملاحظه چشمه های آب گرم معدنی ممزوج با مواد گوگردی که در مواضع بسیاری از آن موجود است معلوم میشود که در معرض آتش فشانهای این ایالت واقع و بر اثر زیر و زبر شدن زمین های این نواحی بدست آمده است. قله های کوههای این رشته دارای برفهای دائمی است. ( جغرافیای تاریخی غرب ایران ص 24 ).

فرهنگ فارسی

کوهی است از کوههای آذربایجان که از سطح دریا ۱۵۴٠ متر بلندی دارد .
رشته کوهی است در جنوب شرقی آذربایجان ( ۱۵۴٠ متر ) که قزل اوزن از دامنه آن مبگذرد و راه زنجان به تبریز از معابر آن عبور میکند . مهمترین قسمت قافلان کوه تخت بلقیس است و در مغرب آن مرمرداغ بشکل نجدی واقعااست . قلعه های کوههای این رشته دارای برفهای دایمی است و درین سلسله چشمه های آب گرم معدنی ممزوج با مواد گوگردی دیده میشود .

دانشنامه آزاد فارسی

قافْلانکوه
قافْلانکوه
رشته کوهی در استان آذربایجان شرقی، شهرستان میانه، با طول ۵۳ کیلومتر. این رشته کوه از درۀ قزل اوزن در ۱۰کیلومتری جنوب شرقی میانه شروع می شود و به سوی جنوب غربی ادامه می یابد و بلندترین قلۀ آن به نام دنیش داغی ۱,۸۷۹ متر ارتفاع دارد. پیش از احداث راه اتومبیل رو زنجان به میانه، راه مال رو میانه به قلعه دختر، از گردنه ای به نام قافلانکوه در ۱۰کیلومتری جنوب شرقی میانه عبور می کرد و از موقعیت نظامی خاصی برخوردار بود. از قله های این رشته کوه قزقلعه سی نام دارد که آثاری از قلعه ای خرابه به نام قلعۀ دختر در آن دیده می شود.