فردان

لغت نامه دهخدا

فردان. [ ف َ ] ( ع ص ) یکتا.یگانه. یک. ( منتهی الارب ). واحد. و شی فردان ؛ یعنی منفرد و مؤنث آن فَرْدی ̍ است. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ عمید

۱. منفرد، یکتا.
۲. یگانه.

فرهنگ فارسی

یکتا . یگانه

فرهنگ اسم ها

اسم: فردان (پسر) (عربی) (تلفظ: fardan) (فارسی: فردان) (انگلیسی: fardan)
معنی: یکتا، یگانه