غرقه به خون

لغت نامه دهخدا

غرقه به خون. [ غ َ ق َ / ق ِ ب ِ ] ( ص مرکب )فرورفته به خون. درخون فرورفته. خون آلود :
از اسب اندرافتاد آنگه نگون
به خواری و زاری و غرقه به خون.فردوسی.دادگرا فلک ترا جرعه کش پیاله باد
دشمن دل سیاه تو غرقه به خون چون لاله باد.حافظ.

گزارش محتوای نامناسب