لغت نامه دهخدا غربت گرای. [ غ ُ ب َ گ َ / گ ِ ] ( نف مرکب ) آنکه به غربت تمایل کند. غربت گزین : به یاد حریفان غربت گرای کز ایشان نبینم یکی را به جای.نظامی.
