طرایف گر

لغت نامه دهخدا

طرایف گر. [ طَ ی ِ گ َ] ( ص مرکب ) ترتیب دهنده طرایف. طرایفی :
گه معصفرپوش گردد گه طبرخون تن شود
گاه دیباباف گردد گه طرایف گر شود.قطران ( در وصف ِ آتش سده ).