طرایف گر

لغت نامه دهخدا

طرایف گر. [ طَ ی ِ گ َ] ( ص مرکب ) ترتیب دهنده طرایف. طرایفی :
گه معصفرپوش گردد گه طبرخون تن شود
گاه دیباباف گردد گه طرایف گر شود.قطران ( در وصف ِ آتش سده ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که طرایف سازد .
گه معصفر پوش گردد که طبر خون تن شود
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال شمع فال شمع فال لنورماند فال لنورماند فال زندگی فال زندگی