لغت نامه دهخدا
ضیائی. ( اِخ ) رجوع به ضیاء معاصر یعقوب میرزا شود.
ضیائی. ( اِخ ) ضیاءالدین محمدشفیع ( سید... ). هدایت گوید: از سادات کازرون و از علما و فضلای این اوانست. در شیراز توطن دارد و به افاده و استفاده می گذراند. سالهاست که با فقیر مؤلفش دوستی محکم است. گاهی شعری از طبعش سر می زند و از آن جمله است :
آرزوی دلی اما ز تو دل را چه نشاط
که درآئی چو ز در دل برود از دستم.
هنوز تشنه لعل شراب فام توام
بحشر اگرچه ز کوثر کنند سیرابم.( از مجمع الفصحا ج 2 ص 337 ).
ضیائی.( اِخ ) محمدعلی ، از اهالی مولتان هند. وی بسال 1024 هَ. ق. در اکبرآباد هند درگذشت. این بیت او راست :
شهید تیغ ستم را به حشر وعده مده
که کشتگان تو را ذوق خونبها اینجاست.( از قاموس الاعلام ترکی ).
