لغت نامه دهخدا صبح دل. [ ص ُ دِ ] ( ص مرکب ) مردم صاف دل و روشن ضمیر و متقی و پرهیزکار باشد. ( برهان ) : گفتمش ای صبحدل ، سکه کارم مبرزرّ و سر اینک ز من ، سکه رخ برمتاب.خاقانی.
