لغت نامه دهخدا صبح خند. [ ص ُ خ َ ] ( ص مرکب ) بشاش. خرم. شادان.آنکه خنده او در صفا ماننده صبح بود : جهان روشن بروی صبح خندت فلک در سایه سرو بلندت.نظامی.
