معنی صالح زاده

لغت نامه دهخدا

صالح زاده. [ ل ِ دَ ] ( اِخ ) احمد اسعدافندی. وی یکی از علما و دانشمندانیست که در دوره سلطان مصطفی خان رابع و محمودخان ثانی دوبار به مسند مشیخت اسلامی نائل شد. پدر وی محمدصالح افندی در دوره ٔسلطان مصطفی خان ثالث سمت شیخ الاسلامی داشت و برادر بزرگ صالح زاده امین افندی است. مولد او به سال 1150 هَ. ق. است و علوم رسمی عصر را در مدارس زمان خود فراگرفت. ابتدا قاضی مکه بود و سپس قضاوت استانبول یافت و به سال 1205 قاضی عسکر آناطولی و به سال 1208 قاضی عسکر روم ایلی و به سال 1218 هجری بمسند مشیخت نایل شد و قریب سه سال و نیم امور فتاوی را اداره میکرد وفتوای نظام جدید را او داد، وی در وقعه سلطان سلیم خان معزول و متعاقب جلوس سلطان محمودخان ثانی در تاریخ 1223 مجدداً مقام شیخ الاسلامی یافت و مدت صد روز امور فتاوی را اداره کرد سپس بکناره گیری از شغل خود مجبور شد و به سال 1230 درگذشت. ( قاموس الاعلام ترکی ).
صالح زاده. [ ل ِ دَ ] ( اِخ ) ( امین افندی ) وی یکی از علمای بزرگ عصر سلطان حمیدخان اول است که به مشیخت اسلامی نایل شد. مولد وی به سال 1117 هَ. ق. در ادرنه است و پدر او صالح افندی طوپ قپوئی در زمان مصطفی خان ثانی ، بپایه آناطولی سمت امام سلطانی را داشت سپس به درجه شیخ الاسلامی نایل شد. صالح زاده بسال 1132 هجری مدّرس شد و به سال 1160 ملای سلانیک و در 1166 قاضی شام وبسال 1171 قاضی مدینه و در 1174 قاضی استانبول و در1181 قاضی عسکر آناطولی و در 1188 قاضی عسکر روم ایلی و در 1189 به مقام مشیخت اسلامی نایل گشت و قریب 17ماه امور فتاوی را اداره میکرد و سپس در نتیجه کبرسن در کار وی اندک سستی پیدا شد، بدین جهت بسال 1190 هجری معزول شد و چون از هواخواهان وی حرکاتی صادر میشد صالح زاده را به بروس تبعید کردند و پس از یک ماه به سال 1191 درگذشت و در جوار امیر سلطانی دفن شد.وی مردی کریم و باسخاوت بود. ( قاموس الاعلام ترکی ).