شکرگر

لغت نامه دهخدا

شکرگر. [ ش َ ک َ گ َ ] ( ص مرکب ) شیرینی ساز و قناد. ( ناظم الاطباء ). حلوایی. ( آنندراج ) :
اینت افیونگر است و آنْت شکرگر
هر دو به خاک اندرون برابر و مقرون.ناصرخسرو.خلق تو گل فروش و زبانت شکرگر است.سیدحسن غزنوی ( از آنندراج ).و رجوع به شکرساز و شکرریز شود.

فرهنگ عمید

قناد، شیرینی ساز، شکرساز.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز استخاره کن استخاره کن فال اوراکل فال اوراکل فال سنجش فال سنجش