راتین

لغت نامه دهخدا

راتین.( ع اِ ) صمغی است که روئین سازان بدان ظرف را پیوند کنند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به راتینج شود.

فرهنگ فارسی

صمغی است که روئین سازان بدان ظرف را پیوند کنند .

فرهنگ اسم ها

اسم: راتین (پسر) (اوستایی، فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: rātin) (فارسی: راتین) (انگلیسی: ratin)
معنی: رادترین، بخشنده ترین، صمغ درخت، دادگر و بخشنده ترین، نام یکی از سرداران اردشیر دوم پادشاه ساسانی

دانشنامه عمومی

راتین ( انگلیسی: Rhaetian ) در مقیاس زمانی زمین شناسی، بالاترین اشکوب ( بر پایه گاه چینه شناسی ) یا واپسین عصر ( بر پایه زمین گاه شناسی ) از ردیف یا دور تریاس به شمار می رود. راتین در ستون چینه شناسی پس از اشکوب نورین و پیش از هتانجین ( اشکوب زیرین یا نخستین عصر دوره ژوراسیک ) جای می گیرد. عصر راتین از حدود ۲۰۸٫۵ میلیون سال پیش آغاز شده و تا حدود ۰٫۲ ± ۲۰۱٫۳ میلیون سال پیش ادامه یافت.
در عصر راتین شکسته شدن ابرقاره پانگه آ آغاز شد، هرچند در این زمان هنوز اقیانوس اطلس پدید نیامده بود.
نام آنیسین از منطقه راتین آلپ که زنجیره ای کوهستانی بین بخش هایی از شرق سوئیس، شمال ایتالیا و غرب اتریش است، گرفته شده است. این نام در سال ۱۸۵۶ توسط ادوارد سوس زمین شناس اتریشی و آلبرت اوپل دیرینه شناس آلمانی به محافل علمی معرفی شد.