لغت نامه دهخدا
از دل شاه جهان روزیمند
از تن و جان جهان برخوردار.فرخی.شبدیز روزیمند و مبارک بود.( نوروزنامه ).ز بخت یافته داد و ز تخت گشته بکام
ز ملک روزیمند و ز عمر برخوردار.مسعودسعد. || روزی دهنده. روزی بخش :
ترا بداده خدا این جهان و نیکو داد
بزرگ کرد ترا زآنکه هست روزیمند.رودکی.آنکه دستش بدادن روزی
آمد اندر زمانه روزیمند.انوری ( از آنندراج ).
