لغت نامه دهخدا درمنده. [ دَ م َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مختصر درمانده. ( شرفنامه منیری ). درمانده. بیچاره. بی نوا. عاجز. متروک. ( از ناظم الاطباء ) : بفرمود صاحبنظر بنده راکه خشنود کن مرد درمنده را.سعدی.
