دانشیاری

لغت نامه دهخدا

دانشیاری. [ ن ِ ] ( حامص مرکب ) عمل دانشیار. || شغل دانش یار. || مقام دانشیار.
- رتبه دانشیاری ؛ رتبه و درجه ای که خاص دانشیارست. رتبه ای که دانشیار احراز کند در سنین خدمت خود با شرایط خاص.

فرهنگ عمید

۱. شغل و عمل دانشیار.
۲. رتبه و مقام دانشیار.

فرهنگ فارسی

۱ - شغل و عمل دانشیار . ۲ - رتبه ومقام دانشیار .