خاموش بودن

لغت نامه دهخدا

خاموش بودن. [ دَ ] ( مص مرکب ) ساکت بودن. حرف نزدن. ( ناظم الاطباء ). صامت بودن. زبان بکلام نیاوردن. اِطراق. ( تاج المصادر بیهقی ). اِخرِنباق. ( منتهی الارب ). اِخرِنماس. اِصمات ( منتهی الارب ). تصمیت. ( ناظم الاطباء ). سِقاط ( منتهی الارب ). سُکات. سَکت. ( دهار ). صُمات ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). صُمت. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( تاج العروس ).صُموت. ( منتهی الارب ) ( دهار ). قُنوت. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ) : اگر این مرد خود برافتد خویشان و مردم وی خاموش نباشند. ( تاریخ بیهقی ).
زن چون این بشنیده شد خاموش بود
کفشگر کانا و مردی لوش بود.( از فرهنگ اسدی ).

فرهنگ فارسی

ساکت بودن حرف نزدن
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تماس فال تماس فال تاروت فال تاروت فال فنجان فال فنجان استخاره کن استخاره کن