لغت نامه دهخدا خام طبعی. [ طَ ] ( حامص مرکب ) نادانی. ناآزمودگی. ناپختگی. ( ناظم الاطباء ). عمل خام طبع : به ارسلان خان شکایت نامه ای نبشت و در این خام طبعی. ( تاریخ بیهقی ).نه نیز آتشی کز سر خام طبعی غذا کم پزی گر غذائی نیابی.خاقانی.
