معنی تئودور | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تئودور. [ ت ِ ءُ دُرْ ] ( اِخ ) ( تئودور - آنتونین ،بارون دو نوبهوف ، شاه ) حادثه جویی اصلاً آلمانی و عنوان شاه «کورس » داشت وی بسال 1690 م. در «متز» متولد شد و بسال 1756 در لندن درگذشت. وی ابتدا جزو ملازمان دوشس ارلئان درآمد و آنگاه بدرجه ستوانی نایل گشت و سپس وارد قشون سوئد شد و به اسپانیا و لندن رفت و بدرجه سرهنگی رسید و با یکی از بانوان دربار ملکه الیزابت ازدواج نمود و پس از چندی با وی متارکه کردو در سال 1732 م. در فلورانس با دسته مهاجرین کرس مربوط شد و برای استقلال کورس شروع بفعالیت کرد. تئودور، سه بار بقصد تصرف کورس با سربازان فرانسه جنگید و هر سه بار شکست خورد و منهزم گشت و به لندن پناه برد و در آنجا بسبب قرضهائی که گریبان گیرش شده بود، توقیف شد و تا نزدیکی پایان عمرش در زندان بسر برد.
تئودور. [ ت ِ ءُ دُرْ ] ( اِخ ) ( سنت ) دوشیزه شهید که در اسکندریه بفرمان دیوکله سین سرش را بریدند. ذکران وی 28 آوریل است.
تئودور. [ ت ِ ءُ دُرْ ] ( اِخ ) ( سن ) مطران «کانتربری » که بسال 602 م. در «تارس » ( کیلیکیه ) متولد شد. تحصیلاتش را درآتن بپایان رسانید و سپس به روم رفت. پاپ «ویتالین » وی را بسمت مطران «کانتربری » برگزید و حق قضاوت کلیسائی ( پریما ) بریتانیای کبیر را هم به وی واگذاشت.وی بسال 690 م. درگذشت. ذکران وی 19 سپتامبر است.
تئودور. [ ت ِ ءُ دُرْ ] ( اِخ ) ملقب به «اسداس » مطران «سزاره » ( گایزری فعلی ، به نزدیکی انکارا ) در قرن ششم میلادی و از طرفداران «اوریژنیسم » بود و بر اثر تحریکات او کلیسا منقلب گشت و پاپ وی را معزول کرد.

فرهنگ فارسی

تئودور اول لاسکاریس موسس امپراتوری بیزانسی نیقیه امپراتوراز ۱۲٠۶ تا ۱۲۲۲ م .یا تئودور دوم . لاسکاریس (ایضا ) نواده امپراتور سابق الذکر امپراتور بیزانس نیقیه از ۱۲۵۴تا۱۲۵۸م.
ملقب به اسداس مطران سزاره در قرن ششم میلادی و از طرفداران اوریژیسم بود و بر اثر تحریکات او کلیسا منقلب گشت و پاپ وی را معزول کرد ٠