جائری

لغت نامه دهخدا

جائری. [ ءِ ] ( حامص ) ستمگری. بیدادگری :
کسی را که بسترد آثار عدلش
ز روی زمین صورت جائری را.ناصرخسرو.رجوع به جور شود.

فرهنگ فارسی

ستمگری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال لنورماند فال لنورماند فال راز فال راز فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال کارت فال کارت