قاه قاه

لغت نامه دهخدا

قاه قاه. ( اِ صوت ) خندیدن به آواز بلند را گویند. ( برهان ). قهقهه. ( حاشیه برهان دکتر معین ) :
زده خنده بر روی خواهندگان
دهان زر از جودتو قاه قاه.کمال الدین اسماعیل.

فرهنگ عمید

۱. صدای خندۀ بلند.
۲. (اسم ) خنده با صدای بلند. * قهقهه.

فرهنگ فارسی

( اسم ) حکایت آواز خنده قهقهه : سید میران قاه قاه خندید .