ثناخوانی

لغت نامه دهخدا

ثناخوانی. [ ث َ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) مدح :
بقای مجلس او باد و سوزنی او را
بده زبان شده چون سوسن از ثناخوانی.سوزنی.

فرهنگ عمید

مداحی، عمل ثناخوان.

فرهنگ فارسی

عمل ثناخوان : مدح ستایش .