لغت نامه دهخدا عبادتخانه. [ ع ِدَ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) مکان عبادت و پرستش. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). آنجا که در آن ستایش و پرستش خداکنند. عبادتگاه. و رجوع به عبادت و عبادتگاه شود.
