عارضان

لغت نامه دهخدا

عارضان. [ رِ ] ( ع ص ، اِ ) تثنیه عارض ( در حالت رفعی ). رجوع به عارض شود.

فرهنگ فارسی

تثنیه عارض در حالت رفعی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عارضان، موهای دو طرف صورت تا چانه است.
از عنوان یاد شده به مناسبت در باب طهارت و تجارت سخن گفته اند.
محدوده
عارضان تثنیه «عارض» عبارت است از موهای دو طرف صورت از انتهای عذار (موهای محاذی گوش ) تا بالای چانه. عارضان بر دو طرف صورت؛ یعنی گونه ها نیز اطلاق شده است.
← محدوده وجوب
بنابر قول مشهور ، تراشیدن ریش حرام است. در اینکه شامل عارضان (موی دو طرف صورت تا بالای چانه) نیز می شود تا تراشیدن آن حرام باشد یا نه، اختلاف است.