خالصی

لغت نامه دهخدا

خالصی. [ ل ِ ] ( ص نسبی ) منسوب به خالِصَه و خالص.
خالصی. [ ل ِ ] ( اِخ ) عبدالحی خواجه زاده. متوفی به 950 هَ. ق. اوراست دیوانی به ترکی و سال وفاتش در این مصراع آمده : «قودی بوکونی خالص اولدی ». ( از کشف الظنون چ 2 ج 1 ستون 786 ). رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 3 ص 2018 شود.
خالصی. [ ل ِ ] ( اِخ ) مهدی خالصی. رجوع به مهدی خالصی شود.

فرهنگ فارسی

مهدی خالصی .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] خالصی (ابهام زدایی). خالصی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • محمدمهدی خالصی، از برجسته ترین علمای مجاهد و ضد استعمار شیعه عراق در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری• محمدباقر خالصی، از علمای معاصر شیعه
...