جادوزبان

لغت نامه دهخدا

جادوزبان. [ زَ ] ( ص مرکب ) کنایه از شاعر فصیح. ( آنندراج ). چرب زبان. شیرین گفتار. رجوع به جادوزبانی شود.

فرهنگ عمید

=جادوسخن

فرهنگ فارسی

( صفت ) چرب زبان شیرین گفتار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فرشتگان فال فرشتگان فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال اعداد فال اعداد فال کارت فال کارت