تازه ساز

لغت نامه دهخدا

تازه ساز. [ زَ / زِ ] ( ن مف مرکب ) نوساز. نوساخته. نوساختمان : بِنائی تازه ساز. خانه تازه ساز. عمارت تازه ساز.

فرهنگ عمید

نوساز، نوساخته شده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) نو ساز نو ساخته نو ساختمان : بنایی تازه ساز خانه ای تازه ساز.